Przechodząc obok jednego z bloków na naszym osiedlu Centrum zauważyłam nastolatka malującego na ścianie „bazgroły”. Jest to śląski wyraz określający coś nieokreślonego takie ni to ni owo.
-dlaczego malujesz po ścianie? pytam
- bo lubię – pada odpowiedź
- dlaczego na budynku? pytam ponownie
- a gdzie? Tu jest dużo miejsca poza tym to nie moje tylko wszystkich to mogę.
No tak. Na to pytanie nie miałam gotowej odpowiedzi.
Zastanowiły mnie dwie sprawy. Dużo miejsca – fakt, należy do wszystkich- fakt. Tylko,że do tego nastolatka też. On nie tak to rozumie.
Droga młodzieży – To w czym mieszkamy i jak mieszkamy zależy przecież od nas tak?. Okolica naszego mieszkania też jest nasza, czyli wszystkich!
Odnoszę wrażenie, że my dorośli przywykliśmy do takiego rodzaju „sztuki” i po prostu nie reagujemy,ba, nawet czasem nie widzimy owych bazgrołów na ścianach budynków bo ciągle się spieszymy. Nie zdajemy sobie zupełnie sprawy, że kiedyś trzeba będzie to zmyć zamalować, odnowić nie tylko kawałek tynku, ale jakąś całość .
Nie myślimy o tym w ten sposób. Zupełnie nie zwracamy uwagi na to, że tolerujemy „produkowanie” dodatkowych i niepotrzebnych kosztów. W ostatecznym rozrachunku my za to płacimy. W czasie, w którym oszczędzamy na czym się da, może warto i na to zwrócić uwagę?
Parę lat temu Urząd Miasta oddał grafficiarzom mury pod wiaduktem na ul. Mikołowskiej. Zrobili to starannie i dobrze. Może jest jakiś dobry grafficiarz, który by chciał dokształcić pseudo artystów i gdzieś na murach udostępnionych przez Spółdzielnię, pokazali co potrafią. Ładniej by było popatrzeć na namalowane rośliny, czy inne rodzajowe obrazki niż na kreski i zawijasy bez treści.
Staramy się jak potrafimy zmieniać otoczenie wokół nas. „Bazgroły” niekoniecznie stanowią dekorację. Wiem, nie jesteśmy jedyni, którzy mają takich artystów, ale może warto zacząć. Jest powiedzenie – jeśli chcesz coś zmienić zacznij od siebie – może spróbujemy razem?
Lidia, przyjaciel przyrody-mieszkanka osiedla Centrum